Αυτό όμως που συνδέει περισσότερο τις ομάδες αυτές είναι η προέλευσή τους. Προέρχονται από τις χώρες οι οποίες αποτελούν τις δυνατότερες ποδοσφαιρικές δυνάμεις της εποχής μας, την Ισπανία και τη Γερμανία. Οι δυο χώρες αυτές σε εθνικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστούν σε όλες τις διεθνείς διοργανώσεις, με τους Ίβηρες και την παρέα τω Τσάβι, Ινιέστα, Κασίγιας, Αλόνσο να έχουν σχηματίσει μια πελατειακή σχέση με αυτή των Οζίλ, Σβαϊνστάιγκερ, Λαμ. Οι Ισπανοί επικράτησαν τόσο στον τελικό του Ευρο 2008, στην αρχή των πάντων δηλαδή για τους Ισπανούς, όσο και στον ημιτελικό του Μουντιάλ του 2010, χωρίς να εντυπωσιάσουν. Ενώ αν δεν ήταν ο Μπαλοτέλι πιθανόν να τους βλέπαμε στον τελικό και του περασμένου Ευρο. Κάπως έτσι το 5-6-8 υπέρ των Γερμανών στις μεταξύ τους αναμετρήσεις έγινε 7-6-8, με τους παίκτες των 2 χωρών να έχουν ανοικτούς λογαριασμούς μεταξύ τους. Πολλοί θα ήθελαν να δουν δυο εμφυλίους στα ημιτελικά, ώστε να φτάσουμε σε έναν τελικό όπου θα αγωνιστούν οι καλύτεροι των 2 χωρών. Η κληρωτίδα όμως είχε άλλη άποψη και τα ζευγάρια που έβγαλε παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Εμείς, όπως έχουμε συνηθίσει, αφού κάνουμε τον απολογισμό μας, θα προσπαθήσουμε να προοικονομήσουμε την έκβαση των ζευγαριών.
H καταραμένη τελευταία Τετάρτη του KAMIkaze
Δεν εξηγείται αλλιώς. Κάτι έχει μαζί μας η τελευταία ημέρα των αγώνων. Ίσως φταίει η τηλεοπτική κάλυψη της ΝΕΤ, που συσσωρεύει αρνητική ενέργεια κατά των επιλογών μας. Όπως και να έχει, στη φάση αυτή συνέβη ό,τι έγινε και στους '16'. Εκεί, έχοντας το 6/6 στα υπόλοιπα ζευγάρια, περιμέναμε την Πόρτο να σταθεί στο ύψος της και την Άρσεναλ να κάνει ένα μικρό θαύμα, ώστε να μας αποζημιώσει για τον πρώτο τραγικό αγώνα. Η Άρσεναλ έκανε τη συγκινητική της προσπάθειά , χωρίς αντίκρισμα, αλλά η Πόρτο(κι ο Ντεφούρ) απογοήτευσαν.
Στα προημιτελικά, όπου και τα 4 ζευγάρια ήταν αμφίρροπα εξαρχής ήταν δύσκολη η κάθε πρόβλεψη. Τα δεδομένα όμως ήταν συγκεκριμένα και φάνηκαν στους αγώνες. Σε όλους εκτός από τα 2 ματς της Γιουβέντους, όπου ουδέποτε είδαμε τη 'Βέκια Σενιόρα' που περιμέναμε. Κάπως έτσι, κι αφού την Τρίτη έγινε μια από τις πιο απίστευτες ανατροπές της ιστορίας για να δικαιωθούμε, φτάσαμε στην Τετάρτη, όπου δυστυχώς κάτι η ατυχία της Παρί, κάτι η ανετοιμότητα της Γιούβε μας στέρησαν από το απόλυτο. Συγκεκριμένα:
- ΜΑΛΑΓΑ - ΜΠΟΡΟΥΣΙΑ ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ
-Τι έγινε τελικά: Η Ντόρτμουντ όντως φάνηκε πιο δεμένη στα 2 ματς. Όχι ότι η Μάλαγα ήταν κακή. Μάλιστα έφτασε στο τσακ από το να ''κλέψει'' την πρόκριση, χάρη στην έξυπνη τακτική της αλλά κι έναν φατναστικό Καμπαγιέρο κάτω από τα δοκάρια. Τελικά η θέα μπάλα, δικαίωσε την καλύτερη Μπορούσια των 2 αναμετήσεων,με τον Αουγκούστο Σαντάνα να πετυχαίνει ένα πραγαμτικό buzzer-beater.
- ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ - ΓΑΛΑΤΑΣΑΡΑΪ
-Τι έγινε τελικά: Ότι ακριβώς περιμέναμε. Εύκολη κι ευρεία νίκη της Ρεάλ Μαδρίτης στο Μπερναμπέου και παιχνίδι σκοπιμότητας στην Τουρκία, σε σημείο που περιμέναμε μετά το 3-1 και 4ο γκολ από τη Γαλατά και τον Μουρίνιο να δηλώνει μετά τον αγώνα:''κάναμε αυτό που έπρεπε, πετύχαμε το εκτός έδρας γκολ και πήραμε την πρόκριση κτλ κτλ''. Η Γαλατά από την άλλη, άργησε να δέσει τους Ντρογκμπά και Σνάιντερ κι η δικαιολογία κάποιων διαιτητικών λαθών δεν τη σώζει.
- ΠΑΡΙ ΣΕΝΤ ΖΕΡΜΕΝ - ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ
-Τι είχαμε πει: Πως είναι το πιο ισορροπημένο ζευγάρι. Τεράστιας σημασίας ήταν το πρώτο ματς αλλά κι η συμμετοχή σε αυτό του Ζλάταν. Με ένα καλό αποτέλεσμα στον πρώτο αγώνα, η Παρί Σεντ Ζερμέν, με τον αριστοτέχνη Αντσελότι στον πάγκο θα μπορούσε να πάρει αυτό που θέλει στο Καμπ Νου.
-Τι έγινε τελικά: Πάνω-κάτω ό,τι είχαμε αναφέρει κι εδώ. Πολύ καλό πρώτο ματς, με την Παρί να στέκεται άτυχη και να μην παίρνει αποτέλεσμα που να της δίνει προβάδισμα. Στον επαναληπτικό, ο Αντσελότι όντως δεν φοβήθηκε την Μπαρτσελόνα, που στερήθηκε έναν υγιή Μέσι, παρέταξε πολύ καλά την Παρί, η οποία τελικά αποκλείστηκε έχοντας ελαφρώς καλύτερη εικόνα στους 2 αγώνες. Από την άλλη η Μπαρτσελόνα έδειξε στοιχεία που την ολοκληρώνουν σαν ομάδα, ΄πως το παιχνίδι σκοπιμότητας στο δεύτερο ημίχρονο του Καμπ Νου
- ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ-ΓΙΟΥΒΕΝΤΟΥΣ
-Τι είχαμε πει: Πως πρόκειται για τον 2ο φετινό πρόωρο τελικό. Η Γιουβέντους, με τον Πλατινί να την θαυμάζει, ήταν έτοιμη για το βήμα παραπάνω. Η παρουσία του Πίρλο θα ήταν καταλυτική, όπως κι η 3άδα της άμυνας, απέναντι σε μια Μπάγερν, που οργιάζει από τη μέση και μπροστά. Η εξάρτηση της ομάδας όμως από τον Ριμπερί κι η τακτική της Γιουβέντους, μας έκαναν να ποντάρουμε στους Ιταλούς.
-Τι έγινε τελικά: Εδώ μπορούμε να παραδεχτούμε, όπως αρμόζει σε μεγάλους άντρες, το τραγικό μας λάθος. Όχι μόνο δεν υπάρχει εξάρτηση από τον Ριμπερί ή τον φετινό της MVP Κρος, αλλά όποιος και να έπαιζε σε αυτή τη Μπάγερν θα απέδιδε. Η Γιουβέντους αντιμετώπισε τα 2 ματς, με κατώτερου του μετρίου επιδόσεις, το λάθος πιστώνεται και στον Κόντε και τη δικιά του τακτική στο πρώτο ματς. Η Μπάγερν Μονάχου από τη άλλη, έδειξε πως αυτή είναι η καλύτερη ομάδα του κόσμου κι ας μην έχει με το μέρος της το μάρκετινγκ των ισπανικών της αντίζηλων. Επιπλέον, αυτό που αναφέραμε για εκδίκηση σε σχέση με το προηγούμενο Euro (τα ρόστερ των 2 ομάδων είναι ίδια με των εθνικών τους) ήρθε με τον καλύτερο τρόπο.
Τα τραγικά αποτελέσματα ενός πιθανού εμφυλίου
Κι αφού δε βγήκαν εμφύλιοι, Ισπανία και Γερμανία είναι έτοιμες για την τελική αναμέτρηση μεταξύ τους. Έχουν 2 ζευγάρια αρχικά, για να δουν ποιος υπερτερεί, ενώ υπάρχει περίπτωση να δούμε και στον τελικό γερμανοισπανικό ζευγάρι. Βέβαια, πολλοί για διάφορους λόγους θα ήθελαν να δουν έναν εμφύλιο στον τελικό κι ειδικά μεταξύ Ρεάλ και Μπάρτσα. Το θέλουν όμως αυτό οι 2 ομάδες και κατ'επέκταση η εκάστοτε χώρα; Η προφανής απάντηση είναι φυσικά και κάθε χώρα θα ήθελε να δει 2 ομάδες της στον τελικό. Υπάρχει καλύτερη διαφήμιση από αυτή. Η αλήθεια όμως είναι άλλη και βρίσκεται στο πρόσφατο παρελθόν. Τη δεκαετία του 2000, είδαμε όχι 1 αλλά 3 εμφυλίους. Ο καθένας για άλλη χώρα, Ισπανία,Ιταλία κι Αγγλία στη σειρά. Κι ο καθένας με τις διαφορές του. Τα αποτελέσματα μετά από αυτούς τους τελικούς, με προσεχτική ανάλυση ήταν αμφιλεγόμενα.
Όσον αφορά τους τελικόυς Ρεάλ-Βαλένθια και Μάντσεστερ-Τσέλσι, το κοινό σημείο βρίσκεται στο γεγονός πως αγωνίζονταν η πιο παραδοσιακή ομάδα με την ανερχόμενη δύναμη της χώρας. Το Μίλαν-Γιουβέντους τελείως διαφορετικό, αφού ήταν ο αγώνας μεταξύ των 2 πιο ισχυρών κι ισάξιων ομάδων της Ιταλίας. Όπως σε κάθε εμφύλιο λοιπόν, τα αποτελέσματα ήταν αρνητικά και για τις 2 πλευρές κι ειδικά για τη χώρα.
Μετά τον ισπανικό εμφύλιο, η Ρεάλ μπορεί να έφτασε στην κορυφή της Ευρώπης και το 2002, ωστόσο η παρουσία της χώρας σε οποιαδήποτε διοργάνωση(συλλόγων ή εθνικών) το διάστημα 2000-2006, μέχρι την κατάκτηση της Μπάρτσα ήταν αποκαρδιωτική.
Μετά τον ιταλικό εμφύλιο τα πράγματα ήταν ακόμη πιο τραγικά. Η κόντρα των 2 ομάδων μεγάλωσε, το σκάνδαλο Calciopolli ξέσπασε εξαιτίας αυτής της κόντρας κι η Ιταλία από εκείνη τη χρονιά μέχρι και σήμερα ουδέποτε είχε 2 ή παραπάνω ομάδες που να πρωταγωνιστήσουν ταυτόχρονα στην Ευρώπη. Μονάχα οι εκλάμψεις των Μίλαν το 2007 και Ίντερ το 2010, κράτησαν ψηλά την περιφάνεια των Ιταλών.
Μετά τον αγγλικό εμφύλιο τέλος, παρατηρούμε κι εκεί καθίζηση της χώρας στην Ευρώπη. Η Μάντσεστερ μετά τον αγώνα αυτό δεν τα κατάφερε απέναντι στην Μπάρτσα δις, οι υπόλοιπες ομάδες παρουσιάζουν τραγική πορεία στην Ευρώπη ενώ το περσινό ξέσπασμα της Τσέλσι, δεν καλύπτει το πρόβλημα το οποίο φέτος ήταν εμφανές. Διότι μετά το 1996, δεν είχαμε αγγλικό εκπρόσωπο στα προημιτελικά.
Για το λόγω αυτό θεωρώ πως η έκβαση των ζευγαριών θα είναι κάπως διαφορετική. Αναλυτικά:
ΜΠΑΓΕΡΝ ΜΟΝΑΧΟΥ-ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ
Ήταν το ζευγάρι που όλοι ήθελαν να δουν. Αναμετρήσεις Ρεάλ-Μπάγερν έχουμε δει στο παρελθόν, ενώ η περσινή τους διασταύρωση ήταν απολαυστική. Για το Ρέαλ-Μπάρτσα ούτε λόγος, το έχουμε δει τα τελευταία χρόνια αμέτρητες φορές. Καιρός ήταν λοιπόν να δούμε ένα ζευγάρι που η προϊστορία μας έχει φέρει λίγες φορές. Η Μπάγερν τη δεκαετία του 90', είχε κυριαρχήσει επί της Μπαρτσελόνα για να έρθει η κομβική χρονιά για τους ''μπλαουγκράνα''. Ήταν την περίοδο 2008/09 όταν η Μπαρτσελόνα, στην πρώτη της εκκωφαντική χρονιά του τικι-τακα, συνέτριψε τους Βαυαρούς με 4-0 στο Καμπ Νου, με το 1-1 του Μονάχου να μην έχει σημασία. Πρόκειται για τις 2 πιο εντυπωσιακές ομάδες στον κόσμο, στον τομέα της επίθεσης. Κοινό τους σημείο, ο τρόπος που μπορούν να επιτεθούν με αλλεπάλληλες κάθετες, έπειτα από αέναο passing game. Το κακό για την Μπάρτσα είναι πως τους τελευταίους μήνες, έχουν βγει στη φόρα τα τρωτά της σημεία. Αυτά είναι η εξάρτηση από τον Μέσι και φυσικά τα αμυντικά κενά. Από την άλλη η φετινή Μπάγερν μοιάζει να μην έχει κάποιο πρόβλημα. Τα δικά της αμυντικά προβλήματα, που θεωρούνταν στην αρχή της χρονιάς πως θα έχει, δεν υφίστανται. Ο Ντάντε και τα πλάγια της μπακ είναι πολύ φορμαρισμένοι αλλά το κλειδί βρίσκεται στον Χάβι Μαρτίνεθ. Έναν παίκτη που αποτελεί ένα πραγματικό 6άρι, σε επίπεδα Μπεκενμπάουερ πολλές φορές. Το γεγονός πως το 2ο ματς(για άλλη μια φορά) θα παιχτεί στη Βαρκελόνη, ίσως να δίνει κάποιους πόντους στους Καταλανούς, χωρίς όμως η Μπάγερν να έχει να φοβηθεί πολύ.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Η ιδανική ευκαιρία για την αλλαγή των σκήπτρων. Λίγο πριν αποκτήσουν το αγαπημένο παιδί της Καταλονίας, μετά τον Μέσι, δηλαδή τον Πεπ Γκουαρντιόλα, οι Βαυαροί είναι έτοιμοι να αποκτήσουν και τον τίτλο ''της καλύτερης ομάδας του κόσμου''. Από τη μεριά τους οι Καταλανοί είναι ευκαιρία να αποδείξουν πραγματικά αν είναι φτιαγμένοι από μέταλλο. Χωρίς να εντυπωσιάζουν πλέον, στα ματς με την Παρί, έδειξαν πως μπορούν να κάνουν και παιχνίδι σκοπιμότητας. Ωστόσο το παιχνίδι της Μπάγερν Μονάχου, στο οποίο υπάρχουν πολλά στοιχεία των αντεπιθέσεων της Ρεάλ, μπορούν να της δώσουν την ώθηση ώστε να περάσει σε έναν ακόμη τελικό, τον 3ο τα τελευταία 4 χρόνια, ώστε να κατακτήσει το πολυπόθητο τρόπαιο(και τρεμπλ).
ΜΠΟΡΟΥΣΙΑ ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ-ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ
Αναμέτρηση μεταξύ των φετινών, όπως φαίνεται, δευτεράθλητων στα πρωταθλήματά τους. Οι ομάδες είχαν συναντηθεί και στους ομίλους. Εκεί η Ντόρτμουντ έπιασε πολύ καλή απόδοση και στα 2 ματς, ενώ η εικόνα της Ρεάλ προβλημάτισε. Το αποτέλεσμα ήταν ισοπαλία στη Μαδρίτη και δίκαιη νίκη για την Μπορούσια στο 'Βεστφάλεν'. Από τότε τα πράγματα έχουν αλλάξει. Όχι τόσο για την Ντόρτμουντ, η οποία δεν έχει ανεβάσει ιδιαίτερα ρυθμούς από τότε. Κυρίως για τη Ρεάλ. Τα ματς με Μάντσεστερ και Μπάρτσα της έδωσαν πολλά σε αυτήν, κυρίως αυτοπεποίθηση αλλά και...τον Βαράν. Παράλληλα στις αναμετρήσεις με τη Γαλατά, έμαθε να μην υποτιμά κανένα. Τέλος, με τον Κριστιάνο Ρονάλντο να κάνει απίστευτη εμφάνιση στη φετινή διοργάνωση και να έχει φτάσει αισίως τα 11 γκολ, η Ρεάλ έχει ένα ακόμα όπλο. Τη θέληση του Πορτογάλου να σπάσει το ρεκόρ των 14 γκολ του Μέσι, κάτι που πιθανόν να τον οδηγήσει στο να σκοράρει και στις 2 αναμετρήσεις.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Η Ντόρτμουν πάει στις 2 αναμετρήσεις με τεράστια ώθηση, λόγω της επικής της ανατροπής. Κι ίσως να τη βοηθήσει σε ένα καλό αποτέλεσμα στο πρώτο ματς. Εκεί όμως υπάρχει κι ένα πρόβλημα για αυτή. Στα προηγούμενα ματς των νοκ-άουτ, ο επαναληπτικός παίχτηκε στην έδρα της. Θεωρώ κάπως δύσκολο για τους μικρούς της Μπορούσια, οι οποίοι συνήθισαν να μάχονται με τους οπαδούς τους δίπλα, να ανταπεξέλθουν στο ματς της Μαδρίτης. Η Ρεάλ Μαδρίτης εξάλλου, έχει κάποια εμπειρία από το περσινό ζευγάρι με την Μπάγερν. Παράλληλα, την τελευταία φορά που βρήκε σε νοκάουτ αγώνα, ομάδα η οποία την ταπείνωσε στους ομίλους, το 2000, η Ρεάλ κατέκτησε το τρόπαιο. Ήταν και τότε στα ημιτελικά και πάλι με γερμανική ομάδα, την Μπάγερν Μονάχου.
Κάπως έτσι θεωρώ πως στον τελικό θα δούμε ένα ζευγάρι Ρεάλ Μαδρίτης - Μπάγερν Μονάχου, με τη ''Βασίλισσα'' να ζητά τη δικιά της εκδίκηση για τον περσινό αποκλεισμό. Το μονό ματς, είναι η σπεσιαλιτέ του Μουρίνιο και η decina μετά και την αποφυγή των 2 μεγαθυρίων στα ημιτελικά μοιάζει επιτέλους πιο κοντά.
Υπάρχει όμως και το ενδεχόμενο του εμφυλίου που όπως αναφέραμε απορρίπτεται για τον πολύ απλό λόγο. Σε περίπτωση τελικού Ρεάλ-Μπάρτσα , κι επικράτηση των ΄Μερένχες΄, η αρχή του τέλους θα είναι γεγονός για την Μπαρτσελόνα. Σε αντίθετη περίπτωση αυτό, θα έχει φοβερό αντίκτυπο στην εθνική, όπου η κατάσταση θα είναι έκρρυθμη. Κάτι ανάλογο θα συμβεί και στην περίπτωση του γερμανικού εμφυλίου. Κι η εθνική Γερμανίας αποτελείται από παίκτες των 2 ομάδων. Ίσως το γεγονός πως δεν ε΄χουμε ξαναδεί γερμανικό τελικό, μα δίνει κάποιο προβάδισμα σε αυτό, αλλά και πάλι είναι δύσκολο σενάριο.Εκτός αν μια από τις 2 χώρες, θέλει να πιέσει την άλλη να έρθει σε κατάσταση εμφυλίου. Θα ήταν ένα ιδανικό τέλος της ισπανικής κυριαρχίας ένας τελικός 'Κλάσικο΄. Διότι, όπως είπαμε του χρόνου η Μπάγερν μπαίνει σε άλλο επίπεδο. Ο Γκουαρντιόλα έρχεται και σύμφωνα με πολλά στοιχηματικά site δε θα αργήσει να τον ακολουθήσει ο Μέσι.
Όπως και να έχει τα ματς αυτά μαζί με τον τελικό του Μαΐου, θα φέρουν μετά από καιρό αλλαγή στον ποδοσφαιρικό χάρτη, μια αλλαγή που θα επικυρωθεί στο επερχόμενο Μουντιάλ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου