Η εθνική μας ομάδα δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη στον αγώνα της Παρασκευής απέναντι στη Βοσνία παρά το γεγονός ότι ήταν καλύτερη στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα. Και όπως ξέρουμε πολύ καλά να κάνουμε οι "προπονητές της εξέδρας" ,αμέσως μετά το τέλος του ματς άρχισε η ...εμπεριστατωμένη ανάλυση. Οι μισοί στάθηκαν στον Σάντος για τις επιλογές του (τουλάχιστον συζητήσιμες αλλά μην επεκταθούμε) και οι υπόλοιποι στην ...ατυχία και στα δοκάρια.
Καιρό είχαμε πάντως να το ακούσουμε αυτό. Χρόνια τώρα οι λέξεις "εθνική ποδοσφαίρου" και "ατυχία-γκαντεμιά" δεν πάνε μαζί. Είναι κοινό μας μυστικό πως το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχει ...άστρο. Αυτό συμβαίνει περίπου την τελευταία δεκαετία και περιλαμβάνει αρκετά παιχνίδια, ένα EURO και 3-4 ευνοϊκές (τουλάχιστον) κληρώσεις. Προς θεού δεν υποστηρίζω πως ό,τι πετύχαμε τόσα χρόνια ήταν τυχαίο. Ωστόσο πρέπει να παραδεχτούμε πως η θεά τύχη ήταν πάντα στο πλευρό μας όταν τη χρειαστήκαμε. Όσο τα γράφω αυτά μου έρχεται συνέχεια στο μυαλό ο ημιτελικός του EURO 2004 με την Τσεχία...Ελπίζω να καταλάβατε τι εννοώ.
Το χθεσινό ματς όμως ήταν μία άλλη ιστορία. H Ελλάδα ήταν γενικά καλύτερη, χωρίς μεγάλη διαφορά όμως, και έκανε τρεις "κλασικές" ευκαιρίες για να πετύχει κάποιο γκολ : τα δύο δοκάρια και το τετ-α-τετ του Σαλπιγγίδη προς στο τέλος. Αυτόματα λοιπόν βγήκε το συμπέρασμα πως αξίζαμε τη νίκη, δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Περιμέναμε έναν αντίπαλο που θα παίξει επιθετικά, αλλά αυτός ήρθε με σκοπό να μη χάσει και το πέτυχε σχετικά άνετα. Αφήστε που κι αυτοί είχαν δύο καλές στιγμές για να παγώσουν το "Γ. Καραϊσκάκης", ευκαιρίες που πέρασαν "στα ψιλά" των εφημερίδων...
Η ουσία είναι πως η εθνική ναι μεν ήταν καλύτερη την Παρασκευή, ωστόσο όταν σε ένα παιχνίδι οι ευκαιρίες για γκολ είναι 3-2 δεν μπορείς να υποστηρίξεις βάσιμα ότι άξιζες τη νίκη. Ίσως είμαστε λίγο "κακομαθημένοι" πλέον: συνηθίσαμε να κάνουμε τι μισή ευκαιρία γκολ, να κερδίζουμε με μισό-μηδέν και να το λέμε "επαγγελματική νίκη", Μετά συμπληρώνουμε ότι " το αποτέλεσμα μετράει" και συνεχίζουμε. Το χθεσινό αποτέλεσμα μας ταρακούνησε λίγο, αφού ήταν μία από τις ελάχιστες φορές που μπορούσαμε να πάρουμε κάτι παραπάνω από ένα ματς! Αυτό φάνηκε ακόμα και στις δηλώσεις των διεθνών μας και του Σάντος, που σου δίνουν την εντύπωση ότι κάναμε τουλάχιστον 15 τελικές προσπάθειες! Άσε που υποθετικά δεν κέρδισε ποτέ κανείς...για παράδειγμα αν το έβαζε ο Γκέκας στο 5' θα βλέπαμε άλλο ματς, αφού οι Βόσνιοι θα έβγαιναν μπροστά και θα πίεζαν προσπαθώντας να κάνουν το ματς ...ροντέο όπως με τη Λετονία (κέρδισαν 6-1)!
Καλύτερα λοιπόν η εθνική να αποφύγει τα περί ατυχίας και να συγκεντρωθεί στον αγώνα με τη Σλοβακία, που είναι φοβερά κρίσιμος. Είναι πολύ πιθανό πλέον να χρειαστεί να παίξουμε την πρόκριση σ'ένα καμίνι στο Σεράγεβο, κάτι που πρέπει πάσι θυσία να αποφύγουμε. Η Ελλάδα δεν "πατάει" καλά μέχρι στιγμής σ' αυτά τα προκριματικά και θέλει πολύ προσοχή για να μην αναγκαστεί να κυνηγάει στη βαθμολογία.
Το χθεσινό ματς όμως ήταν μία άλλη ιστορία. H Ελλάδα ήταν γενικά καλύτερη, χωρίς μεγάλη διαφορά όμως, και έκανε τρεις "κλασικές" ευκαιρίες για να πετύχει κάποιο γκολ : τα δύο δοκάρια και το τετ-α-τετ του Σαλπιγγίδη προς στο τέλος. Αυτόματα λοιπόν βγήκε το συμπέρασμα πως αξίζαμε τη νίκη, δεν είναι όμως ακριβώς έτσι. Περιμέναμε έναν αντίπαλο που θα παίξει επιθετικά, αλλά αυτός ήρθε με σκοπό να μη χάσει και το πέτυχε σχετικά άνετα. Αφήστε που κι αυτοί είχαν δύο καλές στιγμές για να παγώσουν το "Γ. Καραϊσκάκης", ευκαιρίες που πέρασαν "στα ψιλά" των εφημερίδων...
Η ουσία είναι πως η εθνική ναι μεν ήταν καλύτερη την Παρασκευή, ωστόσο όταν σε ένα παιχνίδι οι ευκαιρίες για γκολ είναι 3-2 δεν μπορείς να υποστηρίξεις βάσιμα ότι άξιζες τη νίκη. Ίσως είμαστε λίγο "κακομαθημένοι" πλέον: συνηθίσαμε να κάνουμε τι μισή ευκαιρία γκολ, να κερδίζουμε με μισό-μηδέν και να το λέμε "επαγγελματική νίκη", Μετά συμπληρώνουμε ότι " το αποτέλεσμα μετράει" και συνεχίζουμε. Το χθεσινό αποτέλεσμα μας ταρακούνησε λίγο, αφού ήταν μία από τις ελάχιστες φορές που μπορούσαμε να πάρουμε κάτι παραπάνω από ένα ματς! Αυτό φάνηκε ακόμα και στις δηλώσεις των διεθνών μας και του Σάντος, που σου δίνουν την εντύπωση ότι κάναμε τουλάχιστον 15 τελικές προσπάθειες! Άσε που υποθετικά δεν κέρδισε ποτέ κανείς...για παράδειγμα αν το έβαζε ο Γκέκας στο 5' θα βλέπαμε άλλο ματς, αφού οι Βόσνιοι θα έβγαιναν μπροστά και θα πίεζαν προσπαθώντας να κάνουν το ματς ...ροντέο όπως με τη Λετονία (κέρδισαν 6-1)!
Καλύτερα λοιπόν η εθνική να αποφύγει τα περί ατυχίας και να συγκεντρωθεί στον αγώνα με τη Σλοβακία, που είναι φοβερά κρίσιμος. Είναι πολύ πιθανό πλέον να χρειαστεί να παίξουμε την πρόκριση σ'ένα καμίνι στο Σεράγεβο, κάτι που πρέπει πάσι θυσία να αποφύγουμε. Η Ελλάδα δεν "πατάει" καλά μέχρι στιγμής σ' αυτά τα προκριματικά και θέλει πολύ προσοχή για να μην αναγκαστεί να κυνηγάει στη βαθμολογία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου